Rob van Run: bestemming bereikt via een alternatieve route
Rob werd 51 jaar geleden geboren in Eindhoven en woont nu iets oostelijker: in Helmond. Hij deed de havo, rondde daarna de opleiding Detailhandel af en volgde daarna de hbo-opleiding Bedrijfseconomie. Een vierjarige opleiding, maar Rob was in twee jaar klaar. Helaas niet omdat hij zo’n snelle leerling was, maar omdat er bij hem schizofrenie werd vastgesteld. Dat is een ziekte waarbij iemand kwetsbaar is voor het krijgen van psychoses.
Contract niet verlengd
Hij liet zich niet uit het veld slaan en ging als administratief medewerker bij een groothandel in Eindhoven aan de slag. “Dat deed ik zeventien jaar. Daarna begon ik bij een bedrijf in Den Bosch. Dat avontuur was van minder lange duur. Het contract werd niet verlengd vanwege mijn aandoening. Vervolgens heb ik acht maanden gedwongen thuis gezeten. Dat was frustrerend, want ik wilde graag werken. Ik kwam bij de GGZ terecht en kwam in aanmerking voor de regeling begeleid werken.” Dat houdt in dat medewerkers met lichamelijke, psychische of verstandelijke beperkingen gaan werken op de reguliere arbeidsmarkt.
Bij de GGZ kwam Rob in aanraking met Inge de Vries. Ze is jobcoach en begeleidt mensen met ernstige en langdurige psychiatrische problemen. Rob: “Inge was op dat moment de buurvrouw van Maurits Nooijen, financieel directeur van de BanGroep. Zo is het balletje gaan rollen en werd ik geïntroduceerd binnen BanBouw.”
Hele operatie
Het was nog een hele operatie om Rob aan het werk te krijgen, vertelt Tessa Mom van HR. “We wilden hem graag een kans geven binnen BanBouw, maar de regels van de UWV dwarsboomden onze plannen. Lang verhaal kort: het kwam erop neer dat we geen gebruik konden maken van subsidieregelingen en Rob moesten beschouwen als een ‘normale’ medewerker. Dat zou resulteren in meer druk voor Rob en daar was niemand bij gebaat. Het was voor zowel hem als ons een te groot risico.”
“Ik was zó blij, dat ik de hele afdeling op Chinees heb getrakteerd”
Uiteindelijk waren er twee brieven aan de burgemeester van Helmond nodig, maar die hadden wel het gewenste effect: Rob kon via Senzer beginnen op de financiële administratie van BanBouw. Een hele opluchting, vertelt Rob. “Toen ik hoorde dat ik waarschijnlijk niet aan het werk kon bij BanBouw, was dat een grote teleurstelling. Ik begon aan mezelf te twijfelen en vroeg me af of ik wel geschikt was voor de arbeidsmarkt. Misschien beland ik wel in de WAO, dacht ik. Dat was een pittig moment.” Gelukkig gingen de seinen daarna alsnog op groen. Ik kreeg een jaarcontract bij BanBouw. Ik was zó blij, dat ik de hele afdeling op Chinees heb getrakteerd”, vertelt hij enthousiast. Dat was vermoedelijk óók pittig.
Vis in het water
Sinds eind augustus werkt Rob op de financiële administratie en al snel voelde hij zich er als een vis in het water. Hij werkt tussen gelijkgestemden: “Iedereen op onze afdeling is PSV-supporter. Dat is volgens mij wel een harde eis om hier te kunnen werken”, lacht hij. “Ik ben verantwoordelijk voor de crediteurenadministratie. Een uitdagende baan en ik krijg er veel energie van. Ik ben BanBouw erg dankbaar voor het vertrouwen in me en ik hoop het hier nog lang vol te houden. Het liefst tot mijn pensioen!”
Alleen maar winnaars
Dat is ook de insteek van BanBouw, vertelt Tessa. “We zijn blij met Rob en dat is wederzijds: een situatie met alleen maar winnaars. Rob doet zijn werk op zijn eigen tempo en krijgt de juiste begeleiding. BanBouw vindt het belangrijk om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans te geven. Niet om zulke mensen bezig te houden, maar om ze écht van waarde te laten zijn. Rob functioneert prima en is even belangrijk als elke andere collega. We namen hem niet aan omdat het moet, maar omdat hij ons bedrijf sterker maakt. En andersom maken wij hem sterker. We staan er zeker voor open om nog meer mensen via een alternatieve route aan te nemen. Mooi toch, om elkaar zo te kunnen helpen?”
