BanBouw Blogt | BanBouw gaat een grensmuur bouwen in het land van de onbegrensde mogelijkheden

1 april 2019

Nog niet zo heel lang geleden was BanBouw bijna alleen in de omgeving van Nuenen actief. Onze busjes werden tot een jaar of wat geleden gesignaleerd in Helmond, Eindhoven, Lieshout en – minder vaak – in bijvoorbeeld Eersel en Tilburg, maar daar hield het grotendeels op. Dat verandert de laatste jaren vlug. We hebben momenteel mooie opdrachten in heel Zuid-Nederland. En het lijkt erop dat we binnenkort onze eerste opdracht in het buitenland gaan uitvoeren. Over de grens, maar ook áán de grens. De grens tussen de VS en Mexico, om precies te zijn.

We ontvangen ze met de regelmaat van de klok: uitnodigingen om mee te doen aan aanbestedingen. Tenderen heet dat, in het oudhollands. Dat kan gaan om de bouw van een woonwijk, de grootschalige verbouwing van een winkelcentrum, de ontwikkeling van een bedrijvencentrum, enzovoorts.

Die opdrachten, hoe mooi ook, vielen in het niet bij de uitnodiging die we begin januari ontvingen. Of we een tender wilden indienen voor de bouw van een muur, stond er in de brief uit Washington DC. Piece of cake, dachten we (in vloeiend Engels) in eerste instantie. Voor het metselen van een muurtje hoeven we zelfs niemand in te huren. Voor Rogier en Tom, ons metselaarsduo, is geen muur te hoog. En anders kunnen ze nog altijd rekenen op de hulp van onze flexibele duizendpoot Piet.

Dit ging alleen niet om zomaar een muurtje in Nederwetten, maar om een exemplaar van 5,40 meter hoog en zo’n 1.500 kilometer lang, op de grens tussen de Verenigde Staten en Mexico. Uit respect voor de privacy van de opdrachtgever zullen we zijn naam hier niet onthullen, maar het gaat om een voormalig vastgoedmagnaat die een behoorlijk hoge bestuurlijke functie bekleedt en doorgaans niet al te veel moeite heeft om blijk te geven van zijn vaderlandsliefde.

Hoewel de werklocatie niet om de hoek is, wilden we deze prestigieuze tender natuurlijk graag winnen. Dus polsten we bij onze uitvoerders of iemand vanaf komende zomer een jaartje of drie tijd heeft voor een klus in het zuiden van de VS (er was zó veel interesse dat we moesten loten). Onze tenderschrijver heeft, samen met de beoogde projectleider, een gedetailleerd Plan van Aanpak samengesteld. En een junior-calculator heeft de offerteprijs berekend. Die prijs weegt trouwens maar voor 10% mee, stond in de uitvraag. Volgens de opdrachtgever wordt het project namelijk volledig gefinancierd door de Mexicaanse overheid.

Ruim voor de deadline verzonden we onze aanbieding naar Washington. En al snel volgde er een verlossend bericht: BanBouw mag de muur bouwen. Vanavond nog vliegt een Nuenense delegatie naar het Witte Huis om de puntjes op de ï te zetten en de overeenkomst te tekenen. Als er geen gekke dingen gebeuren, kunnen we dus aan de slag en zijn onze rode busjes, die goed kleuren bij de lokale rednecks, binnenkort in de zuidelijke staten van de VS te zien. Betere reclame is nauwelijks denkbaar.

We hebben er zin in! BanBouw gaat een grensmuur bouwen in het land van de onbegrensde mogelijkheden. America first, BanBouw second! Al zou April first, BanBouw second in dit geval ook kunnen.