Jonge vakmensen zijn zó zeldzaam dat ze in één adem worden genoemd met de Javaanse neushoorn, de Aziatische leeuw en de Mendesantilope. In de omgeving van de Collseweg in Nuenen leven er gelukkig nog een stel, in relatieve vrijheid. Eén van hen is Job Coopmans. Onze gedreven collega timmert er flink op los, niet alleen aan de weg.

 Job is 23 en woont in Someren. Al op jonge leeftijd wist hij dat een kantoorbaan hem waarschijnlijk niet gelukkig zou maken. Wat hij wel leuk vond, was klussen. “Ik had bijbaantjes waarbij ik met mijn handen bezig was, het liefst in de buitenlucht. En ik hield veel van sporten. Toen ik klaar was met de middelbare school, wist ik niet zo goed wat ik moest gaan doen. Ik ben toen het leger in gegaan. Een actieve baan waarin je veel buiten bent, dat leek me wel iets.”

Opbouwen
Als lid van de Luchtmobiele Brigade, met een basis in Arnhem, zag Job behoorlijk wat van de wereld. “Ik ben onder meer vier maanden op Curaçao en daarna net zo lang in Mali geweest. Tussendoor hadden we veel oefeningen in Duitsland. Doordeweeks verbleef ik op de kazerne. In de drieënhalf jaar die ik daar werkte, was ik alleen in de weekenden thuis. Ik dacht: dit is leuk als je jong bent, maar ik wil dit niet de rest van mijn leven doen, want zo kun je niks opbouwen.”

Job ging zich oriënteren op een nieuwe stap. Daarbij hinkte hij op twee gedachten: óf hovenier worden, óf een baan in de bouw. Hij koos voor het laatste. “Ik ging voor een carrière als timmerman. Om het vak te leren, schreef ik me in voor de timmeropleiding bij Bouwmensen in Mierlo, een brede mbo-opleiding op niveau 3.”

Kennismaking bij BanBouw
Bouwmensen is een driejarige BBL-opleiding. Dat wil zeggen: vier dagen per week praktijkervaring opdoen bij een bedrijf en één dag naar school. Een geschikt bedrijf had Job gelukkig snel gevonden. “Mijn vader, Noël, heeft vroeger bij Place for Bizz gewerkt en kende BanBouw op die manier. Hij gaf me het nummer van Gijs van Doorn en binnen de kortste keren zaten we om de tafel voor een kennismaking. Op dat moment zat ik nog wel in het leger, maar van Gijs mocht ik meteen terugkomen als ik klaar was om de bouw in te gaan.”

Gijs is een man van zijn woord en in september 2019 startte Job aan zijn nieuwe avontuur. “Het was even schakelen, na jaren in het leger. Ik kwam in een nieuwe omgeving terecht en kreeg weer tijd voor dingen waar ik eerder geen of minder tijd voor had. Met vrienden op pad gaan, fitnessen en naar festivals gaan bijvoorbeeld – al waren die er in coronatijd natuurlijk nauwelijks. Maar ik kon er wel aan wennen.”

Gevarieerde klussen
Ook bij BanBouw had Job zijn plek snel gevonden. “Ik mocht meteen mee naar allerlei mooie projecten. Gevarieerde klussen, zoals de bouw van een woonhuis in Hilvarenbeek, of de verbouwing van een supermarkt in Eindhoven. Erwin Das was een goede leermeester die me de fijne kneepjes van het vak leerde. Zeker het eerste anderhalf jaar heb ik veel geleerd. Daarna werd ik steeds zelfstandiger en ook meer allround. Leuk om me zo te kunnen ontwikkelen.”

Of het door Jobs ervaring bij de Luchtmobiele Brigade komt weten we niet, maar hij vloog werkelijk door zijn opleiding heen. “Er staat drie jaar voor, maar ik heb de opleiding in tweeëneenhalf jaar afgerond. Ik had de stof snel onder de knie en werkte vooruit wanneer dat mogelijk was. Ik was gemotiveerd en als je iets écht wilt, kun je hard doorwerken.”

Avondstudie
Het beviel Job zó goed bij BanBouw, dat hij graag na zijn studie aan boord wilde blijven. Daar was best over te praten. Sterker nog: BanBouw nam zelf het initiatief om langer met elkaar door te gaan. “Daar was ik natuurlijk blij mee, want ik heb het hier supergoed naar mijn zin. Het is een groot bedrijf, maar ook hecht en amicaal. Alles is hier goed geregeld en ik hoef bijna nooit over te werken of me te haasten. Ik kijk heel positief terug op de afgelopen jaren en ben blij dat ik hier nu in dienst ben.”

Job heeft nog volop ambities. “Ik volg in de avonduren de uitvoerdersopleiding op niveau 4. BanBouw steunt me daarin en betaalt zelfs de opleidingskosten. Voorlopig heb ik nog volop uitdaging als timmerman, maar wie weet wil ik in de toekomst mijn horizon verbreden. Dan kun je dat diploma maar beter vast op zak hebben. Nu zit ik toch nog in de leermodus en ik denk dat ik lesstof nu makkelijker oppik dan over vijftien jaar.”

Vooroordeel
Het is wel duidelijk: Job voelt zich helemaal thuis in de bouw. Niettemin heeft hij wel een vermoeden waarom zo weinig jongeren voor deze sector kiezen. “Een loopbaan in de bouw wordt niet gestimuleerd. Iedereen moet maar directeur worden of een hoge functie krijgen. Maar dan hebben we straks een overschot aan managers terwijl niemand een huis kan verbouwen of een goede timmerconstructie kan maken. Ik vind het jammer dat er nog steeds een vooroordeel bestaat dat werken in de bouw minderwaardig is. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het juist een prachtig vak is, waarin je met je handen écht iets moois maakt. Ik kan iedereen uitnodigen om dat zelf te komen ontdekken.”